wydalać

wydalać
wydalać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wydalaćam, wydalaća, wydalaćają, wydalaćany {{/stl_8}}– wydalić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, wydalaćlę, wydalaćli, wydalaćlony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'usuwać kogoś skądś, zwłaszcza kogoś niepożądanego; wyrzucać, relegować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wydalić ucznia ze szkoły. Wydalić kogoś z partii. Wydalić z kraju nielegalnych imigrantów. Został wydalony z organizacji. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o organizmach żywych: usuwać z organizmu coś, zwłaszcza produkty przemiany materii': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wydalać mocz, kał. Wydalać produkty przemiany materii. Wydalać przy oddychaniu dwutlenek węgla. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • bekać — Wydalać gazy żołąkowe przez usta Eng. To bring up stomach gas …   Słownik Polskiego slangu

  • bјdzić — Wydalać gazy trawienne, zwłaszcza głośno Eng. To release intestinal gas, perhaps with a noise …   Słownik Polskiego slangu

  • pierdzieć — Wydalać gazy trawienne, zwłaszcza głośno Eng. To release intestinal gas, perhaps with a noise …   Słownik Polskiego slangu

  • puszczać bąka — Wydalać gazy trawienne, zwłaszcza głośno Eng. To release intestinal gas, perhaps with a noise …   Słownik Polskiego slangu

  • nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… …   Słownik języka polskiego

  • oddychać — ndk I, oddychaćam, oddychaćasz, oddychaćają, oddychaćaj, oddychaćał odetchnąć dk Va, oddychaćnę, oddychaćniesz, oddychaćnij, oddychaćnął, oddychaćnęła, oddychaćnęli, oddychaćnąwszy 1. «o organizmach żywych: pobierać tlen z otoczenia we właściwy… …   Słownik języka polskiego

  • wydzielać — ndk I, wydzielaćam, wydzielaćasz, wydzielaćają, wydzielaćaj, wydzielaćał, wydzielaćany 1. forma ndk czas. wydzielić (p.) 2. «wydalać, wydawać coś z siebie» Kwiaty wydzielały mocny zapach. 3. biol. «o narządach żywego organizmu: wytwarzać… …   Słownik języka polskiego

  • powietrze — 1. Coś wisi, zawisło w powietrzu «pewne symptomy wskazują, że coś zdarzy się lada chwila»: Wojna rosyjsko japońska wisi w powietrzu. J. Parandowski, Niebo. Otóż, proszę państwa, być może to wisi w powietrzu, ale do sporu między Sejmem a… …   Słownik frazeologiczny

  • puścić — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… …   Słownik frazeologiczny

  • puszczać — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”